Podobno przyszła astronomiczna wiosna. Wytarzałbym ją w śniegu, ale jakoś nie napatoczyła się :) Za to ja wytarzałem rower, przez jakieś 3 km. Wytarzałem go też w brei i w wodzie (miejscami była i ominąć się nie dało).

Spróbowałem zapuścić się w las. Ścieżka wyglądała zachęcająco. Ba, nawet bardzo zachęcająco. Odpuściłem sobie po zapuszczeniu się na 50 metrów.

W Czeszewie zaczyna się obtrąbiony miesiąc temu w lokalnej prasie remont promu. Remont ma się zakończyć z końcem kwietnia. Ślady wskazują, że dziś prom został wytargany z rzeki. Szkoda, że tego nie widziałem.

Sterownia, maszynownia i mostek kapitański w jednym :) © romulus83

Porównajmy się ;D © romulus83

Czeszewski prom Nikodem gotowy do remontu © romulus83

Czeszewski prom Nikodem gotowy do remontu © romulus83

Czeszewski prom Nikodem gotowy do remontu © romulus83

W końcu wybrałem się do Miłosławia. Wyprawę odkładałem od Trzech Króli. Tak jakoś wyszło.

Nie mam dziś koncepcji na tworzenie rysu historycznego miasta. Zainteresowanych odsyłam na gminną stronę. Sam co najwyżej ograniczę się do ciekawostek.

Miłosław niczym Rzym położony jest na siedmiu wzgórzach. :)

Pałac Mielżyńskich, później Kościelskich © romulus83

Pałac Mielżyńskich, później Kościelskich © romulus83

W pałacu obecnie mieści się gimnazjum. Na terenie przypałacowego parku oprócz pomników przyrody w postaci dębów można obejrzeć pierwszy postawiony na polskich ziemiach pomnik Juliusza Słowackiego ufundowany przez Józefa Kościelskiego, miłośnika poezji Słowackiego. Przed budynkiem pałacu znajdują się dwie wkopane w ziemię pruskie armaty zdobyte przez powstańców w bitwie pod Miłosławiem. Ścieżki w parku nie nadawały się do jazdy, zatem się tam nie zapuściłem. Niemniej zachęcam do obejrzenia zdjęcia pomnika.

Kościelscy ufundowali w latach 60-tych XX wieku literacką nagrodę, która co trzy lata jest przyznawana w Miłosławiu. Kolejność przyznawania to: Warszawa-Kraków-Miłosław. Jest to jedna z najważniejszych nagród literackich w Polsce. Chyba nawet najważniejsza po nagrodzie literackiej NIKE.

Przypałacowa oficyna z XIX wieku © romulus83

Kościół poewangelicki z lat 1874-75 © romulus83

Kościół poewangelicki jest obecnie w dyspozycji Miłosławskiego Ośrodka Kultury. Odbywają się w nim m.in. spotkania i wieczorki poetyckie, koncerty muzyczne i inne wydarzenia kulturalne.

Pomnik kosynierów © romulus83

Na urnach wymieniono nazwy miejscowości, pod którymi odbywały się bitwy podczas Wiosny Ludów. Są to: Trzemeszno, Grodzisk, Książ, Sokołowo, Buk, Rogalin.

Nowiótkie turbiny wiatrowe © romulus83

Wiatraki stoją od ubiegłorocznej jesieni. Docelowo ma być ich więcej.

Eklaktyczna willa z XIX wieku © romulus83

Eklektyczna willa założyciela miłosławskiego browaru. Za nią znajduje się jedyny w Polsce browar, który warzy piwo niezmiennie od 1883 roku w tym samym budynku. Fortunę polecam osobiście za jej walory smakowe.

Budynek Bazaru © romulus83

Bazar to kolejny zabytek w mieście. Część powstańców schroniła się podczas bitwy w jego wnętrzu, czekając na nadciągające posiłki.

Kościół Św. Jakuba Apostoła Większego z 1620 r. © romulus83

"Poległym w bitwie pod Milosławiem 30-IV-1848r." © romulus83

Zabytkowa szkoła z lat 1846-48 © romulus83

W tej szkole dzieci miłosławskie jako pierwsze zastrajkowały w obronie mowy polskiej. Dopiero potem zastrajkowały dzieci we Wrześni. Za to Września lepiej się wybiła w świadomości narodowej.

Szkołę jak i wiele innych budynków w Miłosławiu i okolicy zaprojektował Seweryn Mielżyński. Mielżyńscy byli dziedzicami miasta przed Kościelskimi. A okolice Miłosławia to temat na osobną wycieczkę. Głównie przez stan zlodowacenia bocznych dróg.

Tablica pamiątkowa na szkole © romulus83

Potem przyszedł czas na powrót do domu. Przez jakieś 4-5 km pod paskudny wmordewind, który ograniczał deptanie do 10 km/h.

Podkręciłem jeszcze na prom w Dębnie.

Taki ubity śnieg to rozumiem. Po tym da się jeździć, w przeciwieństwie do rozpuszczającego się błota pośniegowego.

Droga na prom do Dębna © romulus83

Zima trwa i ustąpić nie chce. Nawet jest znośna. Tylko boczne drogi, oraz te gruntowe pozostawiają wiele do życzenia.

Zimowe pustkowie © romulus83

A w lesie zrębu czas © romulus83

Śnieżna pustynia - prawie © romulus83

Warta płynie dalej © romulus83

Mam nadzieję, że to już ostatni zryw tej zimy. Mimo wszystko jestem stworzeniem ciepłolubnym. Taka gadzina ze mnie :)

Okolice Folwarku Wygoda © romulus83

Okolice Folwarku Wygoda © romulus83

Okolice Folwarku Wygoda © romulus83

Okolice Folwarku Wygoda © romulus83

Większość dnia spędzona w warsztacie, na spaniu i innych takich tam. Ogólnie znorany dzień...

Kolejny wieczorny wyjazd. Taki bardziej treningowy. Trochę wieje z północnego wschodu, trochę pada. Jakieś 7,5 km wyszło pod wiatr.

Trochę po wsi. Trochę włóczęgi po nadrzecznym brzegu. Stromym brzegu. Dobrze, że wody dużo.

Miejscami ścieżka biegnie na krawędzi stromego brzegu. © romulus83

Popołudniowy wypad nad Lutynię w okolicach jej ujścia do Warty. Trasa obejmowała najciekawszą (moim zdaniem) o tej porze roku część ścieżki dydaktycznej "Nad Lutynią". Tereny Żerkowsko-Czeszewskiego Parku Krajobrazowego.

Wałem nad Lutynię © romulus83

Punkt początkowy ścieżki dydaktycznej.

Nad Lutynią © romulus83

Zwiedzamy fragmęt lasu łęgowego. Poznajemy gatunki drzew, krzewów i roślin zielonych, podziwiamy krajobraz rozlewisk starorzeczy, spotykamy ptaki i zwierzęta. Z wału schodzimy w kierunku południowym na śródleśne łąki (szczególnie piękne w maju przed sianokosami). Przekraczając dukt leśny (z Dębna) przez kolejną łąkę dochodzimy do ziemnego wzniesinia wąłu, pozostałości po średniowiecznym grodzisku – stanowisko archeologiczne. Wyznaczonym szlakiem wracamy do punktu startu, słuchamy ptaków, wiatru lub ciszy, po prostu otaczającej nas przyrody.

Las łęgowy © romulus83

Przed nami charakterystyczny dla terenów nadrzecznych ŁĘG, las niespotykany już w Europie, gdzie rzeki są uregulowane. Łęgi tworzą: topole, wiązy, dęby, jesiony, wierzby i liczne krzewy. Tylko tutaj można spotkać okazałe rodzime topole białe i wiązy szypułkowe. Może znajdziemy drzewo pomnikowe: topola pomnikowa musi mieć obwód powyżej 380cm, a wiąz szypułkowy powyżej 220cm (mierzymy na wysokości piersi dorosłego cżłowieka, około 130 cm od gruntu).

Fragment lasu łęgowego © romulus83

Fragment lasu łęgowego © romulus83

Rozlewisko Lutyni tuż przed ujściem do Warty i fragment lasu łęgowego © romulus83

Ujście Lutyni © romulus83

Tutaj Lutynia skręca ostatecznie do ujścia i wpada do Warty. Schodzimy z wału na południe i idziemy przez śródleśne łąki w kierunku traktu do Dębna. Najpiękniej jest tu w maju, łąki są wówczas pełne kwiatów i ziół. Możemy tutaj spotkać dostojnie kroczącego żurawia, sarnę z jej partnerem koziołkiem, bocian to widok normalny. Wdychamy lecznicze olejki eteryczne i zapachy ziół.

Rozlewisko Lutyni tuż przed ujściem do Warty © romulus83

Rozlewisko Lutyni tuż przed ujściem do Warty © romulus83

Rozlewisko Lutynie tuż przed ujściem do Warty © romulus83

Info:
- cytaty - wierne opisy tego co na tabliczkach informacyjnych
- zdjęcia mieszane - efekt zamierzonego wykończenia baterii w aparacie, bardzo przedwczesny efekt :/