Dobrze znany wielkopolskim bikerom most kolejowy na Warcie w Orzechowie stał się tym razem dla mnie inspiracją do przedstawienia jego rysu historycznego.

Był rok 1875, kiedy Jarocin i Gniezno zostały połączone linią kolejową. Wtedy też powstał most kolejowy na Warcie. Obecnie znajduje się w ciągu linie kolejowej nr. 281 (Oleśnica - Chojnice), na jej 110 km (licząc od Oleśnicy).

Jak widać po konstrukcji filarów, most miał charakter budowli dwutorowej. I taki stan był utrzymany do końca lat 70-tych XX wieku. Obecna, jednotorowa konstrukcja pochodzi z przełomu lat 70-tych i 80-tych ubiegłego stulecia. Budowana była podobnie jak zaczątki autostrady A2 na olimpiadę w Moskwie w 1980r.

Jest to jedyny w Wielkopolsce, lub w nawet w Polsce most, który był dwukrotnie niszczony w czasie działań wojennych podczas II wojny światowej. Nieścisłość dotycząca skali regionu/kraju wynika z tego, iż nie pamiętam już dokładnie słów fana kolejnictwa, z którym rozmawiałem kilka miesięcy temu.

Po raz pierwszy most został zniszczony we wrześniu 1939r. Nie wiem czy przez wycofujące się wojska polskie, czy przez niemieckie. Okupant most odbudował, po czym zniszczył go na początku 1945r. podczas wycofywania swych wojsk przed ofensywą Armii Czerwonej.

Obecnie ruch osobowy na odcinku Jarocin-Gniezno jest zawieszony. Regularnie kursują tylko pociągi towarowe, oraz miejscowa ludność w celu przeprawienia się na drugi brzeg, gdy przeprawy promowe są nieczynne. Czasem zagości na nim również ktoś z BSa.

Most w całej okazałości © romulus83

Widoczne na powyższym zdjęciu najmniejsze przęsło jest elementem pracującym mostu. Do wpisu używam tym razem w większości własnych zdjęć archiwalnych.

Poniżej jedyne archiwalne zdjęcie mostu jakie znalazłem w sieci. Wrzesień 1939r.

Pociąg wjeżdzający na most © romulus83

Na moście © romulus83

Na moście © romulus83

Most kolejowy © romulus83

Most kolejowy © romulus83

Nadjeżdża bana © romulus83

Nadjeżdża bana © romulus83

Elektrowóz © romulus83

Wagoniki © romulus83

Wejście do mostu (za kratownicą) © romulus83

Kratownica pracującego sprzęsła © romulus83

Most kolejowy © romulus83

Łuk mostu © romulus83

Przyczółek na lewym brzegu © romulus83

Pod mostem © romulus83

Doskonale widoczna niwelacja wysokości falaru © romulus83

Przyczółek na prawym brzegu © romulus83

Reper na filarze © romulus83

Reperów (stabilizowanych punktów wysokości osnowy geodezyjnej) na moście jest łącznie cztery. Dwa takie jak ten, poniemieckie (na filarach), jeden współczesny polski na prawym przyczółku, oraz jeden na lewym przyczółku wykonany ze śruby kolejowej. Śruby kolejowe również wykorzystuje się jako repery.

Wejście na filar © romulus83

Na betonie dobrze widać odcisk szalunku, jaki zastosowano do wykonania betonowej konstrukcji po zniwelowaniu wysokości filaru.

Wzmocnienie konstrukcji? © romulus83

Elementy metalowe © romulus83

Jednen ze zrzuconych kamieni, które podpierały stopy drugiej nitki mostu © romulus83

Przeciwwaga © romulus83

Nacieki solne na lewobrzeżnym przyczółku © romulus83

Lewobrzeżny przyczółek © romulus83

Nietypowy (prosty) filar © romulus83

Wszystkie filary, poza tym jednym mają ostro wykończony bok od strony napływowej nurtu. Pozwala to zmniejszyć napór wody na filary podczas powodzi i większych stanów wód na Warcie. Dlaczego ten jeden filar ma płaskie lico? Nie mam pojęcia.

...i typowy filar, o ostrym wykończeniu © romulus83

Na jednym z filarów © romulus83

Wejście do wnętrza mostu © romulus83

Wewnątrz most jest pustym, prostokątnym pudłem, w którym znajdują się wręgi rozpierające i wzmacniające konstrukcje.

Ostatnie spojrzenie © romulus83

Na zakończenie nie mój filmik z przejazdu pociągu przez most. Na filmie widoczny jest nieistniejący już budynek posterunku drużnika przy moście. Co ciekawe, wedle informacji, które uzyskałem od kolejowego zapaleńca, jeśli będzie potrzeba posterunek powinien stanąć w tym miejscu w ciągu 24 godzin od wydania decyzji. Gdy był drużnik, zawsze można się go było zapytać czy wolno jechać, czy trzeba czekać na nadjeżdżający pociąg. Teraz jest loteria.

W drodze do domu © romulus83

Krótki, niedzielny wypad do Wolicy Koziej, aby sprawdzić postępy przy budowie wieży widokowej w tej miejscowości.

Jesień w Rezerwacie Dębno nad Wartą © romulus83

Stopy fundamentowe pod wieżę widokową © romulus83

Wiata pod Oliwną Górą widziana z góry © romulus83

Drewno na wieżę © romulus83

Wiata pod Oliwną © romulus83

Wieża ma mieć 13 m. wysokości. Będzie to pierwsza tego typu konstrukcja na Wale Żerkowskim. Mam nadzieję, że zostanie zbudowane jakieś mądre dojście do wieży. Podjazd piachem pod Oliwną Górę (nie mam pojęcia skąd ta nazwa, może od istniejącego niegdyś młynu w pobliżu), jest niemożliwy do wykonania. Przynajmniej dla mnie.

Wczoraj w godzinach przed południowych w lesie pomiędzy Wolicą Kozią, a Nowym Miastem doszło do katastrofy lotniczej. Wiadomość o tym wydarzeniu obiegła cały kraj, więc nie będę przytaczał szczegółów.

Las, w którym doszło do katastrofy © romulus83

Na miejsce katastrofy nie dotarłem. Zresztą to nie było moim celem. Nie widziałem sensowności odszukania dokładnie tego miejsca. Trochę mnie zaskoczyło, że dobę po zdarzeniu okolica nie jest zabezpieczona. Nikt się po lesie nie kręcił. Widocznie wszystko zostało już uprzątnięte.

Powrót przez Nowe Miasto i Krzykosy.

Barwy jesieni. Tylko slońca brak © romulus83

Spacerowo po lesie by odwiedzić pewne miejsce, w którym jeszcze nie byłem.

Blisko Wiosny :) © romulus83

Oto mój cel. Przysiółek - osada leśna Antonin. Jeden dom, który od niedawna popada w ruinę. Jeszcze kilka lat temu zamieszkiwało go emerytowane małżeństwo.

Antonin, a raczej to co z niego pozostało © romulus83

Zniszczone ule © romulus83

Zabudowania gospodarcze © romulus83

Elewacja frontowa © romulus83

Stan zachowania ścian. Brak śladów po instalacji elektrycznej © romulus83

Budynek nigdy nie był zelektryfikowany, chociaż kilkaset metrów obok biegnie linia energetyczna do Wiosny. Szczególnie widoczne jest to wewnątrz domu, gdzie brak śladów po puszkach na gniazdka i włączniki, brak uchwytów na żyrandole. Nie ma też żadnych słupów od zabudowań do linii energetycznej.

Bałagan na podwórku choć niewielki wskazuje raczej na powolną i spontaniczną dewastację, niż planową rozbiórkę.

Zaciekawiła mnie piwnica. Nie tyle jej konstrukcja co głębokość. Posadzka lub klepisko (nie wchodziłem do środka), znajduje się na poziomie gruntu.

Piwnica © romulus83

Posadzka (klepisko?) piwnicy na poziomie gruntu! © romulus83