Postanowiłem pobuszować trochę w terenie, aby odnaleźć kolejne repery w mojej bezpośredniej okolicy. No i znalazłem, dwa na moście kolejowym. Właściwie na przyczółku i na jednym z filarów. Przyczółkowy reper jest jak najbardziej współczesny. Filarowy identyczny z tym z poniedziałku. Kolejny jest wbity w asfalt przy dojeździe do promu. Razem trzy, chociaż o tym trzecim wiedziałem wcześniej. Zakładam, że znajdę jeszcze jeden na moście, po drugiej stronie rzeki, jednak dziś nie chciało mi się jej przekraczać. W końcu nie mogę odkryć wszystkiego od razu :P

Przyczólek mostu kolejowego w O. © romulus83

Filar mostu © romulus83

Filar mostu. Lodolamacz :) © romulus83

Reper na przyczółku. Raczej współczesny. © romulus83

Slupek graniczny czy reper? © romulus83

No i to jest dla mnie zagadka. Mam przesłanki sądzić, że jest to słupek graniczny, carski. Identyczne są nad Prosną w Choczu i jako słupki graniczne są opisane. Jednak granica zaborów przebiegała na Prośnie, nie na Warcie. W muzeum w Pyzdrach są słupki graniczne, ale inne na ekspozycji. Buszując w sieci znalazłem przesłanki, iż to może być reper. To tłumaczyłoby jego lokalizację. Mam nadzieję, że kiedyś dojdę do tego co to dokładnie jest.

Zaraza, zimno się robi. Niby nie jest źle, ale delikatny, przenikliwy wiatr daje o sobie znać.

Nie dotrzymałem sobie słowa. Po raz pierwszy. Nie chciało mi się liczyć jaką trasę przebyłem w terenie. Miałem zacząć od przyszłego roku. Zacząłem od dziś. Dlaczego? Gdy zjechałem z asfaltu miałem za sobą równy kilometr. Zatem było łatwo. Ciekawe czy będę konsekwentny w tym liczeniu terenu?

Wykorzystując aurę, pozostały czas i chęci mozolnie dobijam kolejne kilometry, ba do końca roku zmaksymalizować dystans.

Tuż po 18stej, krótki wypad na borek. Ot tak, rozejrzeć się za grzybami. Coś tam się pojawia. Borek, to taki lasek sosnowy. Mały, może z 5 ha. Nie mylić z miastem Borek Wlkp. :) Ale w lesie to już ciemno o tej porze. Jednak tym razem nic mnie nie oryczało. Tylko ptaszysko przeleciało nad głową.

Krótki wypad do najbliższego lasu. Idę, idę, idę aż na skraj zagajnika. Gdzieś po drugiej stronie zagajnika był jeleń. Nie widziałem go, ale jak zaryczał, to musiał być blisko. Kilkanaście metrów. Na szczęście nie spotkaliśmy się oko w oko.

Takie tam kręcenie. Trochę jazdy po zmroku.

W sumie nic ciekawego. Takie tam latanie tu i tam. Na koniec na chwilę nad Wartę. Kolejna przygoda zaliczona, rozkręciło się koło przy zjeździe z wału. Ech...