Strefa militarna

Początkowa do Podrzecza koło Gostynia miałem jechać rowerem. Trochę wahałem się z powodu niepewnej pogody, która ostatecznie okazała się dość przyzwoita. Nie mniej pewne obowiązki nie pozwoliły mi wyruszyć w sobotę przed południem. Nieco ponad 60 km w jedną stronę i niemożliwa do przewidzenia ilość czasu jaką spędzę w Podrzeczu (zwłaszcza to drugie) + pora, chociaż wczesnego to jednak popołudnia, sprawiły, że zdecydowałem się tam jechać autem.

Nie mniej, na miejscu udało się, (co prawda symbolicznie bo tylko około 100 metrów), przejechać rowerem po terenie dawnego folwarku, na którym odbywał się zlot.

A oto rower, którym miałem okazję pomykać. Ten pierwszy z brzegu.

Polski rower wojskowy typ XX wzór 35 © romulus83

Trochę dziwnie się jechało z lufą karabinu sterczącą przed kołem. Do tego masa repliki broni, odpowiadała oryginałowi, a tylne koło sprawiało wrażenie niedopompowanego, więc po rozmiękczonym gruncie jechało się dość ciężko.

Armata wz. 02/26 czyli popularna Prawosławna, lub Putiłowka (obie nazwy poprawne) © romulus83

Armatka ppanc. Bofors wz. 36 i Ursur wz. 29 © romulus83

Na koniec coś co mnie kompletnie zaskoczyło. Mianowicie poniższy lekki miotacz min. Do wczoraj nie wiedziałem, że takie coś w ogóle istniało. No, ale wszystkiego nigdy się nie wie. :) Poniemiecki miotacz wraz z prawosławną z drugiego zdjęcia tworzy dość ciekawy konglomerat uzbrojenia, które wojsko powstającej II RP przejęło po zaborcach.

Lekkie miotacze min (Leichte Minenwerfer) wz. 1916 © romulus83

Prawosławna wchodziła w skład grupy rekonstruującej 7 Dywizjon Artylerii Konnej z Poznania. Miotacz min i obsługa to akurat rok 1920 i 17 Dywizja Piechoty Wielkopolskiej.

Oczywiście grup rekonstrukcyjnych różnej maści było coś koło 80-ciu. Z różnych epok. Od Powstania Styczniowego, przez obie wojny światowe i Wietnam na współczesnym Afganistanie i Iraku skończywszy.