Wojowanie czas zacząć.

Zaraz po obiedzie w lekkim wiosennym deszczyku ruszyłem do Lądu. W Lądzie dziś i jutro odbywa się festiwal średniowieczny "Wioski i parafie".

Ląd na horyzoncie © romulus83

Rozpocząłem od zwiedzania klasztoru.

W krużgankach lądzkiego klasztoru © romulus83

Takich malowideł jest mnóstwo. W każdej niszy jest coś. Jak to w klasztorze.

Krużganek lądzkiego klasztoru © romulus83

Wirydarz © romulus83

W krużgankach rozstawione były stoiska z różnościami. Wszelkiej maści wyroby, narzędzia i inne średniowieczne cuda. Ich właściciele opowiadali co, po co, do czego itd. Z ciekawostek dowiedziałem się, że ówczesne zwierzęta, zarówno gospodarcze jak i dzikie były większe od dzisiejszych.

Średniowieczne narzędzia © romulus83

Repliki znalezisk w grodzie © romulus83

Średniowieczna drukarnia © romulus83

O prasę drukarską nie pytałem, czy gutenbergowska, czy wcześniejsza. Jednak oględziny matryc wskazują na przed gutenberogowską.

Gutenberg zrewolucjonizował druk, wprowadzając ruchomą czcionkę. Wcześniej stosowano matryce będące jedną całością.Jak ten co matrycę robił popelnił błąd musiał od nowa robić całość. Nie było możliwości poprawki.

Przegląd pieczęci © romulus83

Pieczęcie wszelkiej maści. Herbowe, królewskie wielkie i inne.

Lądzkie wieże od strony ogrodu © romulus83

Płyta nagrobna z roku MDCCCLII (1852) © romulus83

Zwiedzanie kościoła i klasztoru było w wersji z przewodnikiem. Na przewodnika się nie załapałem akurat. Nawet dobrze. Nikt mi w kadr nie właził. Na tę metalową płytę nagrobną dwa razy wlazłem. Spoczywa sobie na samym środku nawy głównej.

Sklepienie lądzkiej świątyni © romulus83

Organy w Lądzie © romulus83

Ołtarz główny © romulus83

Drugie sklepienie © romulus83

Obok zespołu klasztornego rozłożyli się rycerze.

Rycerskie atrybuty © romulus83

Była okazja przymierzyć przyłbicę. Żelastwo waży prawie 10 kg. Na głowie jakoś nie czuć tej masy.

Dwa nagie miecze wam przynoszę :) © romulus83

W prawej ręce dzierżę miecz jednoręczny. W lewej półtorak, czyli można do jednaj, a można do obu rąk. Wielkich koncerzy (takich jak Zerwikaptur) rycerstwo nie posiadało.
Dostałem w łeb z półtoraka. Boleć nie boli, ale odczucie jak kiepska amortyzacja przenosi uderzenie na głowę bezcenne. Silne uderzenie zapewne potrafiło zamroczyć uderzonego.

P.S. Koncerzami nie walczono w polu. Służyły piechurom do podcinania koni. Ze względu na rozmiary i masę niewygodnie byłoby operować nimi w ścisku bitewnym.

Potem jak dostałem w cymbał poszedłem porzucać toporami.

Topory w celu © romulus83

To nie ja tak nawrzucałem. Żaden z moich toporów w cel nie trafił. Latały obok siejąc zamęt i spustoszenie. A tak poważnie to za dużo siły podobno wkładałem w rzut. No i cel jak dla mnie za nisko. Włócznią trafiłem w cel. Jedną, druga wbiła się w korzenie akacji. :)

Pospacerowałem jeszcze po obozie.

Hakownice, ciężkie jak na prostotę konstrukcji © romulus83

Hakownica waży z 5-6 kg. Lufa krotka, ok. 30 cm, za to grubościenna. Ścianki ok. 10 mm grubości. Kaliber, trudny do oszacowania, ale WKW mógłby mieć kompleksy. ;p

A potem był pokaz walk rycerzy.

Rycerze się biją © romulus83

Przeniosłem się do grodu i na podgrodzie.

Ląd - rekonstrukcja grodu © romulus83

Jedna z chat w grodzie © romulus83

Dymarka © romulus83

Podchodzę i pytam, czy to wędzarnia. Dowiaduję się, że to dymarka. Wczesnośredniowieczny piec do wytopu żelaza. Dziś żelaza nie wytapiano. Jutro mają dymać żelazo cały dzień.

Nieco dalej był kocioł.

Barwienie (gotowanie) wełny © romulus83

Widzę jak mieszający w kotle człowiek przewala tam jakiś wyrób tkacki lub powroźniczy. Pytam czy gotuje sznur. Gotowała się wełna. W ten sposób dodając naturalny barwnik i coś tam jeszcze (nazwy nie pamiętam) barwiono tkaniny. W tym przypadku wełnę. Trzeba mieszać, aby tkanina równomiernie się wybarwiła.

Takie tam różności © romulus83

Do bitwy o gród pozostało mi jeszcze trochę czasu, więc pojechałem do pobliskiego Lądku obejrzeć kościół.

Kościół w Lądku © romulus83

Wnętrze kościoła w Lądku © romulus83

Sklepienie i czterech świętych © romulus83

Wróciłem do Lądu, rychtyk na bitwę.

Wojowie się schodzą © romulus83

Jedni atakują, drudzy bronią © romulus83

W pobliżu dworu, obok którego jest gród odkryłem koleją ciekawostkę.

Gniazdowanie owadów © romulus83

Umęczony bojami i wrażeniami postanowiłem wracać. Żeby było ciekawiej, powrót biegł przez Słupcę i Strzałkowo.

Koźlak w Słupcy © romulus83

Słupca - kościół Św. Leonarda © romulus83

XVI wieczny słupecki kościół jest chyba najładniejszym drewnianym kościołem jaki widziałem.

Słupca - kościół Św. Wawrzyńca © romulus83

Na granicy Słupcy i Strzałkowa przebiegała granica zaborów. W Strzałkowie, a właściwie w Łężcu istniał obóz jeniecki dla rosjan. Obóz zbudowali Niemcy w 1914r. Istniejącą infrastrukturę wykorzystało Wojsko Polskie podczas Wojny Polsko-Bolszewickiej, ponownie zapełniając obóz jeńcami.

Informacja o obozie w Strzałkowie © romulus83

Przy okazji uzupełniłem wiedzę, dlaczego my (mieszkańcy Wrześni i okolic) mówimy na tych ze Słupcy i okolic "Łańcuchy". Nazwa wzięła się od łańcucha przebiegającego przez granicę zaborów. Hmm... zawsze myślałem, że dlatego, że oni byli na carskim łańcuchu. Nadal nie wiem, dlaczego oni nazwali nas "Bażantami".

Ze Strzałkowa prze Paruszewo, Graboszewo i Sokolniki dojechałem do Kołaczkowa, a stamtąd do domu.

Kościół w Graboszewie © romulus83

Kościół w Sokolnikach © romulus83

Druga setka wpadła. Wyprawa udana.

Pozdrower Romek - Bażant :)